Yağ gönlüme Şiiri - Mehmet Günel

Gökyüzü bugün karanlık.
Kara bulutlar sensizliğe alışık.
Mevsimler ise karma karışık.
Yağ yüreğime serinlet sensin kalbime ışık.

Toprak yağmura hasret.
Ben ise gözlerine.
Çiçekler suya hasret.
Yağ gönlüme ben ise gülüşüne hasret.

Belkide yanlış mevsimdi hissettiğim.
Yazın ortasında bile bakışınla titrediğim.
Kışın ortasında terlediğim.
Yağ gönlüme yeter artık beklediğim.

Yeni çıkmış gibiyim ben savaştan.
Yoruldum artık sensiz yokuşlardan.
Sıkıldım artık arayışlardan.
Yağ yüreğime yoruldum artık sevdalardan.

Gece benim gündüzüm ol.
Hasret benim gurbetim ol.
Gözyaşı benim silenim ol.
Yağ gönlüme sadece benim ol.

Sevdaysa sevda hemde ölümüne.
Hasret kaldım ben gülüşüne.
Toprak hasret güneşine.
Yağ yüreğime hasretim sesine.

Adım adım yol gibi.
Doyamadım icmeye damla damla su gibi.
Sensin bu gönlümün tek sahibi.
Yağ yüreğime yağ ki umutlarım,sevdam ve aşkım yeşersin...