İnceden inceye uçuşan büyüne kapılırken,
Serin dokunuşlarla yüreğime serpildin.
Yanan içime işleyerek, gelin tülünden sargılar döşedin.
Doğanın sırtlarına, gizemli örtüler dokurken,
Yamayamadığın çukurlara da umutsuzca değdin...
Saflıkla uzana uzana, titreyerek toprağa inişin,
Yüreğimin, umut bahçelerini bereketlendiriyor!
Bir anda tanelerinle, kapış kapış birleşişin,
Yıldız kristalleriyle gezegene,
Sevgiden ak katmanlar deriyor!
Her yan, bembeyaz örtülerle sarmalandı.
Neşeli çocukların karbeyazlı oyunları,
Her köşeden umut çığlıkları çınlattı.
’’ Yağ durmadan kar’’!
Sevgiyi, umudu coşturacaksan;
Hiç durmadan yağ!
Kayıt Tarihi : 20.11.2008 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Vaniköy'de Bahar' adlı şiir kitabımdan 2006.
Büyüdüm, yine karla en güzel oyunlarımı oynadım. Ben doğduğum şehri terk ettim, kar ve karla oynadığım oyunlar ardımda kaldı. Üzüldüm. Doğanın bir parçasından artık yoksunum.
Çok teşekkürler, Tebrikler.Ant+10
TÜM YORUMLAR (14)