Küçükken dediler sus evlat ayıp
Konuşulmaz büyüklerin yanında
Sesi kestik söyleneni anlayıp
Yüzümüz kızardı donduk anında
Zamanla bağlandı kaldı dilimiz
“Söz gümüşse sükut altın” dediler
Çil çil altınlarla doldu elimiz
Topladık çoğalttık,yemez kediler
Dilller de bağladı,bakan gözleri
Cesaret kişilik suya indiler
Savunmadık o güzelim tezleri
Böylece çoğaldı sessiz “hindiler”
Gözü,dili bağlı, hipnoza dalmış
Gütmesi çok kolay böyle toplumu
İtiraz edecek mecal mi kalmış ?
Soramaz ki bunlar çöplü saplımı?
Işıkoğlu der ki bellidir sadet
Beyni dili kullananlar ön safta
Kalkmalıdır böyle töre bu adet
Yırtılıp atılsın eskimiş yafta.
03.08.05
Mehmet IşıkoğluKayıt Tarihi : 5.8.2005 09:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Akıl ,hikmet ve edeb dahilinde konuşan ve yol gösterenlere ihtiyacımız var kanaatindeyim.siz de bunu anlatmak istediniz zannediyorum.
TÜM YORUMLAR (3)