Adı söylendiğinde hüznün
Bir sevda çöker kaleme, yazamaz
Hüzünlenir kağıt, utanır çırılçıplaklığından.
Yüreğimde değil kabuk tutamamışlığı
Tutunamamışlığı, bir kabuğa hüznümün
Kanar hüznüm.
İlk cemre aklımıza düştü
çok sevdi bu düşmeleri, akıllara ziyan
sonra gönlümüze
ve gönüller ziyan.
Isınınca ç-alışır oldu kalplerimiz sevgiye
Ruh çıksa bile candan
çıkmaz, ölmüş gözlerin fersizliğinden
ve hatta, bir ölünün ölmüşlüğünden
sevgisi İstanbul' un.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!