Sessizliğin ikliminde bir papağan
Bir çocuk öldü hiç yoktu soruşturan
Gül taze olsa bile kuru gibidir kimi zaman
Hatırlamadığı kadar eski günahının acısını çeker mi insan
Kediler,ayağı sakat kuş ve alınmak isteyen tavşan
Çok geç'ten geliyorum çok geç'ten görüyorum sizleri
Çok geç bu dinlediğim şarkı,çok geç bu vardığım yol
Çoktan gitmişsiniz siz
Siz anladığınız da anlamadım sizleri
Ve sevmiyorum da sizleri
Kanlı bir kaşıntının ortasında farkediyorum
Eskiden olduğum adamın yarısı kadar değilim
Eskiden olduğum adam bana hayran kalırdı ama
Bazı değerlerimi kaybetmişim
Sert bir kabus
İki çakmağım var,biri yeni öteki bitmek üzere
Israrla sonu ha geldi ha gelecek ile yakıyorum sigaramı
Elim uzanmıyor asla yenisine
Boş yere cebimde taşıyorum sanki
Formül tutturdum birtane, güzel yalanlarla süsledim
Kadıköy...
Bana yaklaştı
Ve beni fütursuzca içine çekti
Şimdi çıkamıyorum ondan ve ara sokaklarından
Çıkamıyorum hüzünlü bakışlardan
Kaçamıyorum içimdeki boşluklardan
Denize baktı
Deniz uzaktı
Ağladı
Etraftan insanlar geçiyordu
Gözyaşlarını saklayamadı
Yorgundu
Orta yolun bir altı,bir üstü
Fazlası yükseği uçurum,
Fazla düşüğü bataklık
Sevginin ortasında ki ince sınır
Fazlası ihanet
Sessiz bir sokak
Siyahın tonlarıyla donanmış,ve sen yürüyorsun
Rahatsız edici sarı ışıklara maruz kalmak istemek
En azından geceni aydınlatır diye
Sessiz bir sokak,ve evet loş ışıkları bile olmayan
Dışarıya kusamadıklarını kağıda döken bu sanatçılar
Korkak adamlar mıdır ?
Sigaram bitmişken şiirim bitmemişse bu vakit kaybıdır
En azından şu an için
Daha fazlasına ihtiyacım var evet
Dumanı gökyüzüne koşan sigaram
En az benim kadar bitmek üzere
İkimiz de üzgünüz,ikimiz de izliyoruz
Varoluşumuzu sonlandıracak son nefesi bekliyoruz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!