Şimdi saysam öle çoktur ki içimde,
Bu aralar seninle başladı yadsınmışlığım,
ilk değildin
ve son da olmadın
sen sahi hiç oldun mu?
yoksa olmuş gibi mi davrandın?
ne gerek vardı?
arkadaşlarımız değil mi
ya da ulaşılamaz ahlak kuralların
yada metafizik farklılıklarımız
güzelliğim mi yoksa?
yoksa ne?
sen sağ,ben selamet
öyle istedin ve öyle de oldu
peki yaa ben?
bir yağmur sabahında
kasılmış gökyüzünde aradım suretini
ne kadar üzgündü
ve durumu ne kadar vahim.
şimdi mutluluklar dileyebilirm.
çünkü artık eminim
seçimlerinle mutlu değilsin....
yalnızca hayatlar mahveden
hiçkimseler gibisin
bugün yadsıdım kendimi ben
aklıma ilk bunlar geldi
yağmur gelmıyor hala
hala gökyuzu kasgın ve yorgun
gelde ağlat bir daha yüzümü..
nazik,naif ve olağanca kibarlığınla
güzelce sırala yalan bakışlarını...
özledim lanet olası!
Kayıt Tarihi : 7.9.2012 15:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
