Yâdıma Sen Düştün Şiiri - Resul Duman

Bir gül yaprağı çimene düştü,
Yâdıma sen.
Çimen yemyeşildi,
Gülün yaprağı lâl.
Ayrılık gibi hazindi bu sükût,
Kavuşmak gibi müjdeli.

Gönüllerin gülüydün,
Yüreklerin Güneşi.
Yine de adın gibiydi,
Aydınlık çehren.
Asude tebessümünde,
Hep bir hüzün gizliydi.

Ben seni görmeden sevdim.
Sıla için yanarcasına,
Gurbetten sılaya dönercesine.
Düşlerimde bile görmeye,
Kıyamadım Sen’i…
Uykularımda hayâline,
Doyamadım Senin…
Gerçeğini gören,
Saysın kendini bahtiyâr.
Genç hisseder inan ki,
Olsa dahi ihtiyâr.

Takılıp Turnaların kanatlarına,
Hasret çeken Gönlümüzle,
Son vermektir özlemimize.
Şâd olmaktır muradımız,
Yerleştirmektir seni,
Yüreğimizin baş köşesine….

Bir gül yaprağı çimene düştü,
Yâdıma sen.
Çimen yemyeşildi,
Gülün yaprağı lâl.
Ayrılık gibi hazindi bu sükût,
Kavuşmak gibi müjdeli.