Yadigâr Şiiri - Ayten Yazar

Yüreğimi kanatarak
Batan, biten güne karşı,
Söz geçmez ölüme nispet
Davetkâr denize karşı
Şöyle köpük köpük
Bir kahve içesim var.
Hadi, sür cezveyi ocağa, içine
Kırk yıllık hatır da eklemeyi unutma,
Can dostum Yadigâr.

Bu mereti de senden lezzetli,
Senden köpüklü yapan mı var.
Senin yüreğinden, senin ellerinden
Sanki içine bal damlar.
Bir fincan tadılası güzellik değil bu,
Sihirli iksir de değil sade,
Nurdan bir ırmaktır zamanda,
Dalarım büyüsüne ruhumu yıkar.

İçimdeki küskün ben ve kırgınlıklar
Dize dize söz olup akar.
Bu yorgun, gözü yaşlı günün sonunda,
İyi ki kahven ve gül yüzün var
Can dostum Yadigâr.

Hep denir küllenir zamanla,
Azalır paylaşıldıkça acılar.
Yalan, herkesin bildiği bir;
Ateş düştüğü yeri yakar.
Ama yanımdasın ya...
Suyla dolar gibi kör kuyular
İçime yeniden, ağırdan,
Gecenin güne dönüşü gibi
Yaşam sevinci dolar.
Dayanır gönlüm her eleme,
Ne güzel insansın,
İyi ki varsın kahvenle senYadigâr!