Eski bir gaz lambası, cızırtılı bir radyo.
Hangi derde deva ki? Işığınız, sesiniz.
Kaçı aydınlandı ki senin loş ışığında?
Nasıl yol gösterdin sen? gecenin siyahında.
Şarkılar mı söyledin? Önemli bir haber mi?
Kimler mest oldu sende? Kaç kişi üzüldü ki?
Işığından eser yok, sesin de çok hüzünlü.
Kıymet mi bilmediler? Kulak mı asmadılar?
Son bir ışık tutsan da şu karanlık yoluma,
Dost düşmanı bileyim, amansız hançer yetti.
Sen de son bir ses ver ki, duysun kulak gerçeği,
Yalanlarla süslenmiş, her şey doğrunun aksi.
Kayıt Tarihi : 20.10.2021 10:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!