Yadigar Şiiri - Hacı Ahmet Çabuk

Aşklar ülkesinde uzak şehirsin.
Gözlerin dönülmez bir diyar gibi.
Şiir mi sen yoksa, sen mi şiirsin.
Okuyup ağlasam bahtiyar gibi.

*

Kalem çekmiş nakkaş hilâl kaşına.
Belki ölüm geldi âhir yaşına.
Uzanıpta şöyle yanı başına,
Kapasam gözümü ihtiyar gibi.

*

Güneş mi doğuyor ay mıdır yüzün,
Gülüşün dağıtır, yakışır hüzün.
Lekesiz bembeyaz, billur mu sözün,
İçinden dökülen bir pınar gibi.

*

Edepten önüme çeksen de duvar,
Seni anlatacak ne dizeler var.
Sen varsan hayatta mucizeler var,
Kokunu getiren bir rüzgâr gibi.

*

Sevgin enginlerde, gönül yokuşta,
Azletsen ömrümü bir dokunuşta.
Sen sapla hançeri o her bakışta,
Taşırım göğsümde yâdigar gibi.

*

İlk gördüğüm andan beri böyleyim.
Şiirler yetmiyor, ben ne söyleyim?
Say ki kapında kul, say ki köleyim,
Hükmetsen gönlüme hükümdar gibi.

*

Daha nelerin var fark edilecek,
Saklasan içinde kim ne bilecek?
Bir ömür saadet senle gelecek,
Bir kışın sonunda ilkbahar gibi...