Yığılıp kalmıştım,yapayalnız,sükun
Son yolcularını uğurlamış
Kasaba terminaliydim.
Kar topluyordu bıyığım.
İçten tutuştu/ çıraydı gönül/ yanıyordum
Can çekilmesiydi
Başka bir uykunun uğultulu sesiydi.
Yangın çığlıklarını,
Ecel depremini duymuyordum.
Sen uzaklaşırken başlamıştı sıkışmalar
Dinmek bilmedi / atışları durmadı.
Böyle ağır / böyle uzun
Gece kılıklı bir hüzün
Daha önce içime oturmadı.
(10/02/2006-İstanbul)
Ercan GünelKayıt Tarihi : 29.5.2006 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!