Yadettiğim ülfetin sessizliğinde!

Yoksun

Ne yapsam ne yazsam

Mısraların diliyle anlatsam da yoksun

Haşyetin

Ürpertisiyle güne başlarken

Sen yine yoksun, güneş nazar etse de

Güller

Tebessümle gözümü öpseler de

Bülbül şakıyarak beni davet etseler de

Sensizliğin

Her katresinde ki derinlikte

Hazzın kıraçlığında, hasretin esaretinde

Nağmelerin

Dilinde, sazların her telinde

Güftelerin gizeminde her zaman varsın

Sen

Benim ilk yaşadığım aşk olacaksın

Biliyorum saklanırsın, anlamsız bulursun

Ne

Yapacağını şaşırır bakınarak durursun

Soğumak için çırpınır, esrarın ressamısın

Parmakların

Perdelere basarken aranırsın

Sen anlamlı olmak adına yarışan nefessin

Sen

Ne güzel bilmecesin, hep sabredensin

Sevmeden sevilebilen en güzel bir esintisin

Derinliğime

Hazzı salan şahesersin

Sevda adına hale bahtiyarlık sunan nazsın

Aşkın

Muhabbet ikliminde ki tadısın

Nazarınla edebin güzelliğinde çok manidarsın

Sabırla

Yol alan, kanaati bilen yârsin

Sen gönlü mesruriyete gark eden bir cansın