aşk diye bir şey vardı,
yüzünü severken
hayallerle daldığın sevgili.
sevgi diye bir şey vardı,
zor günü birlikte geçerken
adımlar atılırken mutluluğa.
bize Nazım, Turgut, Cemal, Veli, Arif öğrettiler şiirde;
bir dizeden Özlemi, aşkı, sevmeyi…
bir dizeden yar olup sevdaya ulaşmayı.
şimdi “yokluğun cehennemin öbür adıdır” desen ne fayda!
yahut “birlikte göğe bakalım “ desen ne anlam katar bu sevdalara,
hele ki “ sevmek mükemmel iş, sev bakalım”
kime diyorum ki ben bunu?
Kayıt Tarihi : 20.8.2023 01:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Günümüz maddiyattan ibaret ise bak geçmiş şiirlere
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!