“yüzeysel titreşim içinde soluyorum
saksız bakışlarımda yurt güzelliği
derinden düşüyor gözlerim yeşile
yağmurun içinde buruk damlalar
yalnızdır, damlarlar ve yürek izleri
biz insanlar ne çok yaşarız ölerek
biz insanlar katarak güneşi suya, kime
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
