YABANıL Şiiri - Necdet Arslan

Bir beklenmedik anda
Bir kapı usulca aralanır
Bir boşluğu büyüten bir yokluk girer içeri
Her şeye siner o eksiliş.

Gözlerim ırayan ve incelen yoldadır
Ötelerde,en ucunda kaybolan sensin
Senden sonra bütün ıssız yollar dolar içime
Teklemeye başlar yüreğim

Dönüp ardına baksaydın
Görürdün
Bir anda bütün renklerin söndüğünü
Bütün ışıkların sustuğunu
Ayak bastığın bütün yerlerin savrulduğunu
Bütün çiçeklerin kavrulduğunu
Bütün kuşların deli dolu dolaştığını
Görürdün.

Bir beklenmedik anda
Bir kapı hızlıca kapanır
Hiç kimse su dökmez ardından
Tek kişilik gözaltılar başlar terk edilen odalarda

Neyi taşırım şimdi yüreğimde
Kim örter şimdi akşam perdelerini
Dağı taşı titreten bu suskuda
Kime okurum şiirlerimi

Bir aynaya daha iner yumruklar
Bir derin kuyu daha kazılır
Tükenmek bilmeyen karanlığın içinde
Dinmek bilmeyen göz pınarları
Bir arastağa kilitlenir

yirmibeşağustosikibinondört