Bir beklenmedik anda
Bir kapı usulca aralanır
Bir boşluğu büyüten bir yokluk girer içeri
Her şeye siner o eksiliş.
Gözlerim ırayan ve incelen yoldadır
Ötelerde,en ucunda kaybolan sensin
Senden sonra bütün ıssız yollar dolar içime
Teklemeye başlar yüreğim
Dönüp ardına baksaydın
Görürdün
Bir anda bütün renklerin söndüğünü
Bütün ışıkların sustuğunu
Ayak bastığın bütün yerlerin savrulduğunu
Bütün çiçeklerin kavrulduğunu
Bütün kuşların deli dolu dolaştığını
Görürdün.
Bir beklenmedik anda
Bir kapı hızlıca kapanır
Hiç kimse su dökmez ardından
Tek kişilik gözaltılar başlar terk edilen odalarda
Neyi taşırım şimdi yüreğimde
Kim örter şimdi akşam perdelerini
Dağı taşı titreten bu suskuda
Kime okurum şiirlerimi
Bir aynaya daha iner yumruklar
Bir derin kuyu daha kazılır
Tükenmek bilmeyen karanlığın içinde
Dinmek bilmeyen göz pınarları
Bir arastağa kilitlenir
yirmibeşağustosikibinondört
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 25.8.2014 11:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Bir'ler', her biri yitirilenlerin imgesi... Bilinmesi istenmeyip, o birin yerine geçenlerin kendilerini bulmasını amaçlıyor, sanırım..
Belki de 'bir zamanlar' sırası belli olanlardı... Hatta 'önce/liği' olanlar...
Artık şiirler 'kime okunursa okunsun' durumu zuhur etmişse, 'herhangi biri mi' olurlar, bilemiyorum...
Hüznün oldukça etkin bir anlatımıydı şiir.. Kutlarım Necdet...
TÜM YORUMLAR (3)