Yabangülüm Şiiri - Kadir Kayaoğlu

Gece,,,yine gece
Geceler çözülmeyen bilmecedir
Tüm gizemiyle ve haşmetiyle
Ve ürperticiliğiyle ve sessiz
Sende gece gibisin yaban gülüm
Öyle ürkek,öyle sevecen öyle yalnız
Öylesine hasret kokan,,,,,,,,
Öylesine ayırır bizi geceler
Perçinler gündüzler sevgimizi böylesine
Sen geceleri sevmezsin aksine
Bense delicesine,,,,,,,
Aaaah! gülüm,sabah olurmu? dersin,
Bitermi gece?
Bitermi hasret,bitermi ayrılık ve bu ye’s
Olurmu sabah? olacakmı? yabanım!
Dur! gitme! diyen ürkek gözlerindir kalemime mürekkep
Üzerime örttüğün kapılar,daha kaç kere çarpacak yüreğime
“ Ahmet rasimi “ hatırlıyorum,,
“ Sakın geç kalma “ ha “erken gel “ dercesine,
Tahammül nerde?
Hasret kokan gecelerimin gülü
Yalnız gecelerimin kindar
Yarım kalan şiirim,
Şiirlerimin yaban gülü
Vururda vurur başıma özlemin
Bazen böylede olurum derbeder
Öylesine dopdolu kederli,,,,,öylesine heder,,,,,,,,,,