şiirin kölesi
ruhun efendisi
ey söz!
rüzgârın kölesi
bozkır esintisi
kemirgen soğuk!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
kayıp bir dağ yolu patikasında açan //
yabangülü kadar nazenin bir ateşte //
severek yoğurdum sizi //..............no need to say anything......
sıradan bir yolcu değildiniz
söyleyin
kim vurdu kapımı?
Bendim kapınızı çalan..kutlamak istemiştim.Teşekkürler Naime Ablacığım.
Calinan kapi ardina kadar acilmis sayin Erlacin, simdi sira misafiri agirlamakta.....
'Yabangülü kadar nazenin bir ateşte '.Başka söz'e gerek yok.Bırakın da sadece bu dize için 'yine kapılar çalınsın' :)
Bizler ne yapıyoruz ki!.. Buzun üzerinde donmaktan sakınarak ama aynı zamanda ellerimizde tuttuğumuz ateşin yakıcılığından ürkerek dans etmeye çalışmıyor muyuz zaten Sevgili Mim Kemal? 'Söz' ise bir araç ve ışık tutan bir meşaledir bizlere...Sevgiler ve teşekkürler. (Teşekkürün yeri burası değil ama dayanamadım işte!...)
Naime Erlaçin
Ey sözün engin sularında demlenen sözcük
Söyle sen nesin?
Efendi mi,köle mi?
Soğuk mu,sıcak mı,
Yoksa ateş mi?
Hancı mı,yolcu mu?
Yoksa kapıyı çalan mı
''Kapı arkası nöbetinde ''..?
Şiir değil bu!Sözün buz ve ateşle dansı.....:-)))
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta