Yabancıyız Öz Dilimize Şiiri - Cahit Konut

Yabancı dilleri iyi bildiler,
Yabancıyız yazık öz dilimize.
“Güle-güle” değil, “bay-bay” dediler,
Yabancıyız yazık öz dilimize.

Berbere ”kuaför”, dükkâna “mağza”,
İş hanının adı, oldu “p(i)lâza”.
İlimiz vilayet, ilçemiz kaza,
Yabancıyız yazık öz dilimize.

Dediler ki;” Falan adam karizma!”
Ben anladım ki; ya kürek ya kazma.
Özentili aydın-yazar, hiç kızma,
Yabancıyız yazık öz dilimize.

“Aşınma-taşınma” oldu erozyon,
Pahalılık denir, nedir enflasyon?
Para kısıtlanır ise deflasyon,
Yabancıyız yazık öz dilimize.

Arapça’yla, Farsça sözcük dolmuştu,
Osmanlı’ca diye bir dil olmuştu.
Şükür, Öz Türkçe’yi Türkmen bilmişti,
Yabancıyız yazık öz dilimize.

Şimdi ise Ecnebi’ye özendik,
Her türlü çirkefe battık, bezendik.
Söyle, biz bu işten neyi kazandık?
Yabancıyız yazık öz dilimize.

Aşağılık duygusunda oldular,
“Ben kompleksli miyim?” Deyip güldüler.
Türküyü unutup, caza daldılar,
Yabancıyız yazık öz dilimize.

“Hijyen” koydu temizliğin adını,
Şaşırdılar elli yıllık kadını.
Kaçırdılar dilimizin tadını,
Yabancıyız yazık öz dilimize.

“İleti” yerine, dediler mesaj,
“Kapalı Çarşı’mız” oldu bir pasaj.
Denize girdiği yere de p(i)lâj,
Yabancıyız yazık öz dilimize.

Kardeşi çağırdı: “Küçük birader!”
Babasına dedi: “Ne’aber peder!”
KARAC’OZAN; kendisine dert eder,
Yabancıyız yazık öz dilimize.

03 Şubat 2019 GÖLBAŞI