yabancıydı insanlar,
o kadar sessiz, soğuk.
başka başka şehirlerde
gönül hilali aradı.
bugün yoktun sen,
ben kayboldum,
ufacık kaldım,
dokunsalar ağlayacaktım.
benim varlığım için
anladım ki sen olmalısın.
sen benim sınavımsın
yokluğunda kaldığım,
elimsin ayağımsın,
o günün anlamısın.
aklımda deli deli sorular
akşam olsun istedim hep
ve bunları sana yazmak.
biliyorum okuyacaksın,
sohbetlerimizin konusu olacak.
bıkmadan usanmadan,
asla senden sıkılmadan,
bu kalpte başkası olmadan
sabırla bekleyeceğim.
susmaktan vazgeçtiğin
zamana kadar hayal kuracağım,
sen kovana kadar
sende kalacağım.
Kayıt Tarihi : 2.9.2018 15:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tanju Çubukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/02/yabanciydi-insanlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!