Yabancının şiiri Şiiri - Hanzade Servi

Hiç,
Seni tanımayan birini
Sevdin mi?
Kilometrelerce uzakta,
Aynı güneşi, aynı ayı, aynı yıldızı,
Başka bir yerin nüfusundan izleyen…
Yaşadığı yeri soran anketlere
Farklı harflerden kurulu
Bir şehir yazan…
Otobüse atlayıp gitsen
Kapısını çalamayacağın,
Çalsan bile sana;
“Buyurun, kimi aramıştınız? ”
Diyecek birini sevdin mi?

Hiç,
Seni tanımayan birini
Sevdin mi?
Seni görmemiş, duymamış, koklamamış…
Sinemanın önünde,
Dört filmden hangisini istediğini
Şıp diye anlamayan…
Dondurmanın nelisine bayıldığını,
Nip Tuck’ı niye hiç kaçırmadığını,
Duvarında hangi şiirin asılı olduğunu,
Yiğit Özgür’ün en çok güldüğün karikatürünü
Bilmeyen…
Ömründe seni hiç düşünmemiş,
İsmini hiç söylememiş…
Söylediyse bile,
Senin isminin konduğu
Başka birine bakarken,
Belki gülerek, belki özlemle
Ama senle hiç ilgisi olmadan…
Sen öldüğünde
Kulağına haberi gitmeyecek
Cenaze gününde,
Öğle namazına müteakip,
Başka bir yerde
Kahkahalarla gülebilecek
Birini sevdin mi?

Hiç,
Seni tanımayan birini
Sevdin mi?
Kokusunu duymadığın,
Elini tutmadığın,
Göz göze gelmediğin…
Bir kere zihnine kazınan
Ve
Orada öylece kalan
Birini…
Sokaklarda herkesi ona benzetip,
En uzağın olanı,
Başka hiçbir şeye yer kalmaksızın,
Tıkış tepiş
Kalbine doldurup…
Damarlarına taşarak,
Tüm vücuduna acı içinde yayılmasına
İzin verdin mi?
Hiç,
Seni tanımayan birini
Sevdin mi?

Hiç,
Her zaman başkalarına
Ait kalacak
Bir çift göz üzerinde
Hak iddia ettin mi?
Olmayan bir mahkemeye gidip,
Velayet davası açmak isteyecek kadar?
Laf!
Kimin gözü kimindir ki?
Bir psikopat
Oyup kavanoza koysa bile,
Yine başka yerlere bakar
Kaldı ki,
Onun göz çukurlarındayken…
Seni hiç tanımayan
Birinin…

Hiç,
Seni tanımayan birini
Sevdin mi?
Ve
Hiç duymayacağını bile bile,
Ona şöyle dedin mi?

Yalnız ve mutsuz olduğunda
Bana daha yakınsın…
Güldükçe uzaklaşıyorsun
Oysa aramızdaki mesafe
Hep aynı