rüzgar ikindiye beş kala ruhumu sıyırıyor
kentin çamuru iki parmak uzun paçalarıma birikirken
insanlar koşuştururken market reyonları arasında
yalnız ben değilim dövizleri okuyabilen
evsizler ve fahişeler ile doluyken kaldırımlar
"çocuk cesetlerinde yüzde doksana varan indirimler..."
yapılıyor devlet katlarında
tramvay raylarından süzülen fitne,
"merhaba"lardan sezilen kibir
umutsuz çocukların yüzlerinden okunan üçüncü sayfa haberleri ve beni her karışından öteleyen şehrin
-kentlileri hoşnut tutan bu harabe- kirli hesaplarıyla iştihası bu şehrin
birikiyor gereksiz bulduğum her şeyi tıktığım paltomun iç cebinde
burada günahların çetelesini ne Münker ne Nekir... yalnız zabıtalar tutar
dört çocuğu okutan seyyar arabalar ve peşinden ekmek kovalayan zabıtalar...
bana ceza yazacak mı uymamam sebebiyle çirkefine şehrin
hızlı adımlar ile durmayı huy edindiğim bu sokakta
anketörlerden sıyrılmak için gökyüzüne bakardım
gökyüzüne bakardım görmemek için çöpleri karıştıran çocuğu
dudakları kupkuru, kolları benzerken dala
her gün ikindiye beş kala
daha doğduğum gün yabancıladığım bu memleket, her adımda birbirinin benzeri olan binlerce benzersiz yüzden başka ne verecek bana?
günde üç öğün yetim hakkı, hidrolik preslerde ezilen terlerin karşılığı asgari ücret, tanımadığım insanlara duyduğum nefret...
başka ne verebilir sahi?
neyi değse ruhuma göz altlarımı karartır, uykularım kaçar çünkü ben hesaplaşırım vicdanımla
evet, vicdanım! cebimde kalan beş lirayı kaldırımda yatan çocuğa vermekle temizlediğim...
sevdikten sonra ellerimi silktiğim kediyi bana hatırlatan vicdanım...
Ne çok şey bahşetmişim insanlığa, huzursuz şiirlerden başka...
başka ne verebilirdim sahi?
burada itiraflar iftiralara karışır çünkü muhterem kentliler günahlarını paylaşmayı pek sever günahsızlarla
öyle ki meleklerin bile yüzü kara
yüzü kara işçilerin cesetleri ne kazandırır yavrusuna?
sendikanın kopardığı bir maaş, patrondan bir özür, gazete köşesinde bir neşir...
başka ne verebilir sahi
ölüsü bile mahcup bu adama?
artık mide bulantısı ve seyyar simitten başka bir şeyi andırmayan şehri bırakıp ardımda nereye gideceğim?
beni tüm günahlarım ile kucaklayacak ateş orada...
06.04.21
Kayıt Tarihi : 6.4.2021 23:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Ünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/06/yabancinin-kenti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!