Kopmuş mazi ile aramda bağlar,
Tarihim yabancı, dilim yabancı.
Nerde Türk kültürü yüklü o çağlar?
Sanki bana, benim halim yabancı.
İfşaya kâfidir tarihe bakış,
Nereye kadar bu tersine akış?
Beni yansıtmıyor işlenen nakış,
Tezgâhta dokunan kilim yabancı.
Elbet veren, alan başa kakacak;
Bazen imiğini bile sıkacak..
Elbette ki, sesim çok az çıkacak;
Avrupa artığı pilim yabancı.
Manzara hep aynı şehirde köyde,
Yaban hayranlığı hakim birey’de..
Hasret var davul da, zurna da, ney de;
Cazın gayda’sında zilim yabancı.
YAŞ der; aram açık ahde vefayla,
Zor adam oluruz biz bu kafayla,
Çağdaşlık mümkün mü zevkle, sefayla?
Köyümün örfüne, il’im yabancı!
27.08.1979
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 11.9.2014 11:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!