Bir Pazar sabahıydı..
Umutlarımı cebime doldurup,
Yuvasını yapan kuşlara
Serpiştirmek için inmiştim
Beyazıt Meydanına..
Cebimde umutlarım,
Bir ben yıkık, bir ben köhne kendimce..
Niyetçi amcanın yanı başında;
Kremsi bir pardesü içinde
Yabancılaşmış toplumum
Ve bu yabancılaşmaya hazır
Fransız giyimi içinde
Bir kadın!
Doğunun izlerini taşıyan eşarbıyla..
Fransız giyimi pardesü,
Diz altında hemen hemen..
Bakışları buruk biraz..
Fuzuli edasındaki Leyla gibi..
Dante ile anlatılmamış yaş zamanları;
Biraz otuzumsu..
Bir an kafamı eğip önüme
Kendi dramımı yaşamak istiyorum!
Öyle sanıyorum, kendimi aldatır gibi..
Halbuki benim derdim herkesten fazlaydı
Kendime göre..
Utangaç elleriyle dilek kutusundan
Bir kağıt parçası çekti..
İşte o an yüreğime bin derdin onulmazlığını
Ekti..
Anlaşılan o ki; aşkından yaralı,
Allak bullak kafası, allı pullu elbise üstünde..
Belli ki o da yabancılaşmış!
Kıyafetiyle ve düşüncesiyle..
Evet! Evet.. Yabancılaşmış kadın!
Senin kadar, benim kadar yabancı!
Selamı sabahı taş üstünde bırakacak
Eyvahı dost tanıyacak kadar..
Ne meydanın uğultusu kesti
Ne de bir tekne sireni
Umudumu kesecek kadar;
O kadını görünce!
Yabancılaşamadım kendime..
Yabancılaşmış bir toplumdan
Yabancı bir ben kalmasın diye..
Direnmekteyim!
Aşkıma yabancı kalamam!
Umutlarımla barışmalıyım,
Gölge misali
Bir bedene yanaşmalıyım..
Yabancı kalmadan kendime,
Ben aşkta var olmalıyım!
Yalan elbisesinin altına
Bir türlü umarsızlık elbisesi giymedim..
Eşarbımda sevenimin desenleri,
Gülüşlerimle yardan bir kıyafet..
Yabancılaşmadım sevenime,
Sevenin sevdiği kadar sevebilmekteyim..
Sevmek uğruna direnmekteyim..
Kayıt Tarihi : 22.9.2006 00:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilek Kadıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/22/yabancilasmis-kadin.jpg)
İlk bölüm şiirde iğreti duruyordu... Böyle başlayacaktım yorumlamaya... Ancak şimdi tekrardan okuyunca anladım ki erken karar vermişim... Gerçekten çok güzel ve altın değerinde anlamlar içeriyormuş...
Demek ki şiiri okuduğun yerin - ki ben ilk okuduğumda işteydim - saatin, yani sözün kısası herşeyin önemi varmış... Onu bir kez daha tecrübe etmiş oldum... Şimdi ise evdeyim ve kafam rahatken okudum - iş stresinden uzak - ve anladım ki şiirin girişi olmazsa olmazıymış şiirinin...
'Bir Pazar sabahıydı...
Umutlarımı cebime doldurup,
Yuvasını yapan kuşlara
Serpiştirmek için inmiştim
Beyazıt Meydanına..
Cebimde umutlarım,
Bir ben yıkık, bir ben köhne kendimce...'
Yuvasını yapan kuşlara serpiştirmek için doldurmuştum umutlarımı... Bir ben yıkık, bir ben köhne kendimce.... Ve tabi ki yuvasını yapan kuş dişi kuş oluyor ve tabi ki özdeşleşiyor kadınlarla... Benim umutlarım diğer kadınlara belki bir yardımda bulunur... Gerçekten mükemmel bir benzetme... Umutlarım bana yardımcı olamıyorsa hiç olmazsa benim gibi kadınlar var olamsın, yani yıkık, köhne...
'Kremsi bir pardesü içinde
Yabancılaşmış toplumum
Ve bu yabancılaşmaya hazır
Fransız giyimi içinde
Bir kadın! '
Ve bu dizelerde gerçekten çok güzel yakalanmış bir ayrıntı: kremsi pardesü... Yabancılaşmanın simgesi... Ve tabi ki yabancılaşma da öncü Fransız kadınları... Ve şunu da vurgulamak gerekiyor ki yabancılaşma artık bizim toplumda kalıtsal oldu maalesef... Bunu üzülerek söylemek zorundayım... İnce bir nokta dah yani...
'Doğunun izlerini taşıyan eşarbıyla..
Fransız giyimi pardesü,'
Doğduğu yer ile yaşadığı yer arasındaki kültürel farklılıkları güzel bir şekilde tasvir etmişsin... Doğu simgesi eşarbı ve Fransız giyimi pardesü... Hayat koşulları aslında yabancılaşmanın sebebi... Dünya büyüdükçe insanlar küçülüyor ve yabancılaşmanın temelleri işte burada atılıyor...
'Bakışları buruk biraz..
Fuzuli edasındaki Leyla gibi..
Dante ile anlatılmamış yaş zamanları;
Biraz otuzumsu...'
Ve devam ediyor tabi ki Doğu yaşamı ve kültürel yapısı ile Batı yaşamı ve kültürü arasındaki karşılaştırmalı ve kaynaşmalı anlatımlar...
'Bir an kafamı eğip önüme
Kendi dramımı yaşamak istiyorum! '
Ve işte burada kendi sorunlarına eğilmek isterken karşıdaki yabancılaşmış kadının sorunları da seni rahatsız ediyor... Çünkü nihayetinde siz birer kadınsınız ve aynı sorunları yaşıyorsunuz asında hemen hemen...
'Utangaç elleriyle dilek kutusundan
Bir kağıt parçası çekti..
İşte o an yüreğime bin derdin onulmazlığını
Ekti...'
İşte iki kadın ve biri diğerinin derdinden anlıyor, konuşmamalarına rağmen... Umut ediyor, umut etmek istiyor... Sevgiyi, sevgiliyi, kavuşmayı... Belki daha nice sorunları...
'Ne meydanın uğultusu kesti
Ne de bir tekne sireni
Umudumu kesecek kadar;
O kadını görünce!
Yabancılaşamadım kendime..
Yabancılaşmış bir toplumdan
Yabancı bir ben kalmasın diye..
Direnmekteyim! '
Bu dizelerde işte umudun ceplerine doldurduğun umutlar yeniden sana dönüyor... Bir başkasına vereyim derken yine sende filizlendi umutların...
'Aşkıma yabancı kalamam!
Umutlarımla barışmalıyım,
Gölge misali
Bir bedene yanaşmalıyım..
Yabancı kalmadan kendime,
Ben aşkta var olmalıyım!
Yalan elbisesinin altına
Bir türlü umarsızlık elbisesi giymedim..
Eşarbımda sevenimin desenleri,
Gülüşlerimle yardan bir kıyafet..
Yabancılaşmadım sevenime,
Sevenin sevdiği kadar sevebilmekteyim..
Sevmek uğruna direnmekteyim...'
Evet, belki bu dizeler bir itiraf niteliğinde... O Fransız giyimli, eşarplı kadın benim aslında... Ve bu dizeleri yazarken kaleminle baştan itibaren karar kıldığın yabancılaşmış kadın sendin ve bir çıkar yol, bir umut arıyordun kendine... Yazdıkça düşündün, düşündükçe yazdın ve umudunu kendin yarattın... Ve yabancılaşmaya karşı bir savaş bayrağı açtın kendi kazanımlarının bir sonucu olarak...
'Sevenin sevdiği kadar sevebilmekteyim..
Sevmek uğruna direnmekteyim...'
Ve işte bu dizeler senin umut çağlayanın...
Yine çok anlamlı bir şiirle karşımdaydın Dilek Kadıoğlu... Tebrikler bu güzel şiiri yazdığın için... Ve ne olursa olsun yabancılaşma kendine ve sevdiğine... Kendine iyi bak...
Gülüşlerimle yardan bir kıyafet..
MUHTEŞEM BİR SÖZ EŞARBIMDA SEVENİMİN DESENLERİ ÇOK HOŞ ŞİİR YÜREĞİNE SAĞLIK
Sevmek uğruna direnmekteyim..'
Kutlarım canım,çok anlamlıydı dizelerin sevgiler..
Sevenin sevdiği kadar değil, sevebildiğiniz kadar sevin...
Anlatımınız oldukça güzel,
Uzun bir şiir olmasına rağmen ilgiyle okutuyor kendini.
Sağlıcakla kalın.
TÜM YORUMLAR (31)