Yabancılaşan yüzler bu son aldanışım. ...

Yabancılaşan yüzler bu son aldanışım

O ilk gördüğüm insan değilsin artık,
Sevdim, yanıldım, güvendim bir vakit.
Yabancılaştın sen, ben mi değiştim?
Kelimeler boğazımda düğüm düğüm.

Bir zamanlar ışığınla ısındığım,
Soğuk bir gölgeye döndün bak şimdi.
İnandıklarım, hayallerim kayboldu,
İçimde bir isyan, suskunluğa sığındı.

Uzaklaştık, bir adım bile atmaz oldun,
Gözlerin geçmişin izlerini silmiş.
Yaralarım durmadan kanıyor hâlâ,
Ama senin için her şey çoktan bitmiş.

Ben seni ararken kayboldum yollarımda,
Yabancı oldun sen, ben ise belki hiç yoktum.
Bir zamanlar sevgi dolu yüreğin,
Şimdi taş kadar sessiz, duvar kadar sert.

İsyan ediyorum, haykırışlarım göğe,
Boşuna, seni geri getirmiyor hiçbiri.
Ne yanılgılarım bitti ne de acım,
Yabancılaştık işte, kim bilir neden.

Şimdi dokunsan, paramparça olur ruhum,
Küle döner kalbim, savrulur rüzgarlarla.
Sana olan son umudum da öldü bugün,
Yaktığın ateş beni yavaşça boğarken.
Sana olan Son umudum da öldü bugün

Ve izin vermem tekrar canımı böylesine acıtmana
Gercine ne yakacak canım kaldı ne de acıyacak yanım kaldı
Aldanmam lakin lakin bu son aldanışım benim
Son yıkılışımdı son sevişimdi benim
Hani demiş ya şair Sevdiğin kadar sevilirsin
Bu hayatta diye inanmıyorum O söze,
Sevdiğin kadar değil işlerine geldiği kadar sevilirsin ,
Ve kaçtığın kadar kovalanırsın
Bu son aldanışımdı bu son yıkılışımda
Gurur duy eserinle be adam
Bu son yıkılışımdı benim