Yabancılar Arasında Bir Yabancı

Yabancılar arasında bir yabancı
Dolaşıyor tek başına
Kentin o kalabalık sokaklarında…

Kent kalabalık, caddeler ışıl ışıl,
Ama aldatmasın o parlak ışıklar..
Mahşer yeri gibi sokaklar,
Pis ve çamurlu, çöpler kaldırılmamış,
İnsanlar bezgin, bakışları donuk,
Delice bir trafik
Birde üstüne yağmur başladı mı,
Dante’nin Cehennemi sanki yeryüzüne iniyor.
Yabancılar arasında bir yabancı
Dolaşıyor tek başına
Kentin o kalabalık sokaklarında…

Sırtında bazen kocaman bir yağmurluk,
Kapüşonu iyice geçirmiş kafasına,
Yada bol bir pardesü, yakaları iyice yukarı kaldırmış
Gizlemek istiyor yüzünü çevresini kuşatan kalabalıktan.
Naif, zayıf ve güçsüz,
Yada iri, sağlam ve güçlü kimbilir?
Ama korkuyor çevresini saran o duygusuz yığınlardan belli ki.
Korumak istiyor ruhunu, elinde kalan son iyi ve masum şeyi,
Kaptırmak istemiyor adına düzen denen bu ikiyüzlü yalanlara.
Yabancılar arasında bir yabancı
Dolaşıyor tek başına
Kentin o kalabalık sokaklarında…

Belki kocaman bir “plaza”da çalışıyor,
Şu gösterişli isimlere sahip Bilmemne Tower’lardan birinde.
Binlerce açgözlü, nevrotik, dengesiz ruh vampirine yuvalık yapan.
Yada bir markette tezgahtarda olabilir,
Kompleksli, ruhları ölmüş müşterilerle dolup taşan,
Belkide ey okuyucu sensin o, yada ben, siz, onlar..
Kim olduğu çok mu önemli sanki?
Okyanusta bir damla, samanlıkta bir iğne.

Yabancılar arasında bir yabancı
Dolaşıyor tek başına
Kentin o kalabalık sokaklarında