Yabancı&Yalanncı Şiiri - Hüsnü Avcı

Senden önce bukadar boş ve anlamsızmıydı bu caddeler.
Havalar böyle soğumaz, yağmur yağmaz, hava kararmazmıydı bu şehirde.
Martılar sessizmi uçarlardı böyle, dalgaların sesi duyulmazmıydı.
Söylesene bu şehir bana bukadar küsmüşmüydü, senden önce.

Çocukluğumun geçtiği bu sokaklar, hayatımı verdiğim bu şehir.
Olmadımı senden önce, ben şimdi nasıl bukadar yabacıyım bu şehre.
Nasıl hatırlamam'ki bu sokaklarda, oynadığımı hatta düşüp yaralandığımı,
Lanet olsun ben seninlemi ilkkez yürüdüm, seninlemi ilkkez güldüm bu şehirde.

Doğduğum büyüdüğüm bu şehire, hatta kendime yabancıyım şimdi.
Aynadaki ben köşedeki bakkal, yanındaki manav yabancı.
Parkta oynayan çocuklar,elimle beslediğim kediler yabancı.
Yada yada ya sen, ya ben, yada bu şehir yalancı,

Ben ya doğmadım bu şehirde, ya hiç var olmadım.

Ya sen hiç gelmedin bu şehre, ya ben sana hiç aşık olmadım.

Gerçek olan şuki eyy yar,artık ben sana ben bana ben bu şehre yabancı.