Yine aldım kalemi elime
Bir şeyler karaladım
İnsanlık üzerine
Düşüncelerim bomboş anladım.
Yine aldım kalemi elime
Tarih boyu sayfalara sığmayan duyguları
Kendimde üç cümlede topladım
Oturdum ve insanlığıma ağladım.
Yitip giden güzel duyguların yerini
Klavye arkasındaki düşmanlıklara bıraktım.
Boşa geçmiş zamanı umursamadan
Kendimi nefsimdeki akıntıya bıraktım.
Haykırdım içime haykırdım!
Derinlerden bir ses geldi
Anlayamadım
Yine aldım kalemi elime
Bir yabancı gördüğümü sandım
Oturup dinlediğimde
Onun ben olduğumu anladım.
Kayıt Tarihi : 10.11.2009 09:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önder Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/10/yabanci-ve-ben.jpg)
Oturdum ve insanlığıma ağladım.
Yüreğine sağlık.Bu kadar içten olunur.
TÜM YORUMLAR (1)