Durduğun yerlerde oyalandım biraz.
Taşların şeklini,çiçeklerin rengini
hatta sana merhaba diyen kim varsa tanıdım biraz.
Sana tutundum önümde uçurumlar vardı .
Ruhumun sıkıştığı bu köhne yerde
seninle avuttum ,yosun tutmuş duvarlarımı.
Belki saymayı bıraktığım tren garında,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta