Yabancı Kentin İnsanına

Yırtıpta karanlığımı sımsıcak ellerinle
Güzel rüyalarımı birden bölmemeliydin
Sen uzak kentlerin yabancı insanısın
Çıkıp karanlıklardan bana gelmemeliydin

Şimdilerde bir ezgi dudaklarımda tutsak
Gözlerin yüreğime kurşunları sıkmakta
Bitti artık yaşamın güzel tatlı demleri
Saatler birden ölüm kampanası vurmakta

Dedim ya sana seni hiç tanımamalıydım
Belki yine yaşardım o güzelim düşleri
Çek kurtar ne olursun beni mutsuzluklardan
Yüreğimi yakmakta hep sevginin izleri