Yabancı iki cümleye bir ses'e

Yabancı İki Cümleye, bir sese
Ne kadar ihtiyacım varmış.
Her şeyim var. Her şeyim
Sevenim, sevdiğim Olasılıklı bildiğim
Şuradakinin hayallerinin uzanabileceği yerdeyim.
Ne zengin, ne fakirlik derdindeyim
İstediğim kadarım eksiksiz
Çok zor biliyor musun, bu mabedin içi
Düşün. Nerde olmak istersin
Tutma kendini işte tam ordasın
Manzara muazzam
Koltuğun yumuşacık.
Şarabın yudumunu ağzında dolandırıyorsun
Hizmetlinin küçük kızı sehpayı donatmış.
Daha ne olsun. Neden bu boşluk o zaman
Neden çırpındığım günlerin tadı yok.
Kocaman boşluk.
Sen biliyor musun sebebini
Efkârlanmak güzel şeymiş
Ya özlemek, ulaşamamak,
Gönlün dolu, dolu
Lastiklerinin parasına satacaktım,
alanı olmadığı
arabayı yakasım geldi içimden
gücümün ağlamaya yettiği
Yoksulluk özlenir mi ki. Belki
İşaret tabancası patlıyor
Aş sınırları diyorum
Koşuyorum, koşuyorum hızımı alamıyorum
Menzil uzak, Menzilde bekleyen kalmamış
Bu olmasa gerek dertsizliğim.
Dönüp geri gitsem olmuyor ki
Yol alınmış, fişek namluyu terk etmiş.
Beni vurun, vurun, vurun nidasıyla
Dünya çöküyor
Kocaman bir zindan oluyor.
Ahh pişmanlık
Hoplamayıp. durabilmek lazımdı.
Oldu işte
Sesini duymak, var olduğunu bilmek
Ne tatlıymış lokum kıvamında
Ulaşamadığını sevebilmek
İnkar edemem varmış.