♣ 29 Haziran 1979 tarihli Ufuk Gazetesinde neşredilmiştir…
Burkuldu içim, bir acıyla ki
Tarif olunmaz bir şiddetli acı
Bu acı mâna safhasındaki
Gün geçtikçe artan, dinmeyen sancı.
Gördüm ki niceler HAK’kı unutmuş
Hak yoldan ayrılmış, başka yol tutmuş
Bilerek kendini ateşe atmış
Yağsız kandil gibi sönmüş inancı.
İçilir içkiler, çalınır sazlar
Vücût günah içre, haramda gözler
İsyanla, tuğyanla kararmış yüzler
Bunlara hakikat olmuş yabancı.
Kötülük zirvede, yok bir “DUR” diyen
Kalmamış hiç, iyiliği emreden
Hiç düşünme! Niçin, hangi sebepten
Yolcu sarhoş, zaten zilzurna hancı.
Şüphesiz inan ki, bir garipsin sen
Bu yolun yolcusu, halis mü’minsen
Hiç dost bulamazsın, canını versen
Her şey, herkes Müslümana yabancı.
Mehmed İhsan der ki; garibim ben de
Sılada, gurbette, köyde, şehirde
Şüphesiz sevenler, var da her yerde
Ben onlara, onlar; bana yabancı…
16 Kasım 1978
K a r s
Kayıt Tarihi : 11.12.2007 05:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirde işlediğiniz konulara % 100 katılıyor, bu yabanncılaşmanın müslümanların gayret ve hizmetleriyle asgariye ineceğine inanıyorum.
Yeter ki herkes üzerine düşeni yapsın.
100+antoloji.
Saygılarımla...
Bu yolun yolcusu, halis mü’minsen
Hiç dost bulamazsın, canını versen
Her şey, herkes Müslümana yabancı.
Mehmed İhsan der ki; garibim ben de
Sılada, gurbette, köyde, şehirde
Şüphesiz sevenler, var da her yerde
Ben onlara, onlar; bana yabancı…
DUYGULU BİR ŞİİR BEĞENEREK OKUDUM TEBRİKLER EFENDİM SAYGILAR,
TÜM YORUMLAR (3)