Bende,
Benden içeri birileri yaşıyor.
Ben, tanır gibiyim de,
Asıl işin garibi
Onlar, yabancı gibi.
Cıvıldayan haşarı, bir çocuk,
Neşe saçar,
İnan, almadan soluk,
Bir çılgın delikanlı, çırpınır aşkı arar.
Bir, hisli,
Narin kadın,
Orda bir yerde gizli.
Galiba o ağlayan.
Durmadan,
Koşuşturup, kovalarken kaderi,
Nasırlaşmış elleri.
Nur yüzlü bir ihtiyar,
Ağır başlı ve vakur
İsteksizce de olsa, kaçamaz örnek olur.
Benim parçalarımdan oluşan kalabalık,
Olmuyor benle artık.
Onlar, ben olmuş belki,
Ben, ben olamadım ki!
Acemi birkaç ressam, çiziktirip bozmuş bak,
Ben, ben değilim yazık!..
Peki,
Kim aynadaki
Mahzun, sefil yaratık?!.
Kayıt Tarihi : 13.9.2000 09:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan Sungurçetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/09/13/yabanci-gibi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)