göğün tüm yakınlıkları kesik,
gözümün gördüğü elimin değdiği,
uzaklık ekiyor tenime,
nazlı tarlasına umudun.
şiire giden büyülü derinlikler ile yürüdüm,
gözlerime daha fazla gök yetiren,
gözlerimin gidebildiği ufuk
bile yabancı beyaz ve uzak.
beni kötü kadehlerle tanıştıran bir uzak,
senli benli olduğum birkaç yıldız, birkaç sabah
bile yabancı beyaz.
bu diğer yapraklarından değil papatyanın bile,
yabancı beyaz.
ruhuma çepeçevre paçavra tenim
yabancı beyaz,
gölgemden öreceğim yeniden,
gecenin en kara sırtına ben de
bütün siyahımı göstereceğim,
kuzgun kanatları gibi kayıtsız
bacaların kara şarkısından söyleyip,
umarı yok durmadan siyahım,
gecenin en kara sırtlarında olacağım,
çok yerden kendimi bırakacağım,
çok şeyden daha çok öleceğim,
daha çok gömeceğim çok siyahtan daha çok geceyi,
yabancı beyaza.
yabancı bir mezar bu yabancı beyaz,
güvercinler tanımıyor onu, ilk kar, hatta kefen,
bir hiçlik beyazı mı bu kendinden geçmiş buluta bak,
yok gibi beyaz, ölüm gibi mi? yoksa beyaz mı ölüm?
göğün tüm yakınlıkları kesik bu gece,
gözümün gördüğü elimin değdiği.
diğer yapraklarından değil papatyanın,
bu yabancı beyaz
LETHE, Şiirden Yayınları, 64s, 2021
yabancı beyaz, syf.48
Kayıt Tarihi : 23.2.2021 12:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!