gerçek nedir?
düşünce nedir?
göründüğü gibi midir hayat?
içsel bir yolculuğa mı çıktım?
ifade sürecinde miyim?
kimseden kopya çekmeden
içimden geldiği gibi yazıyorum
samimi, doğal ve kendi sesimle
içimi döküyorum kendimi keşfediyorum
başkasının etkisinde kalmadan
özgürce duygularımı ortaya koyuyor muyum?
düşüncelerimi ortaya koyuyorum muyum?
ben kendim yazıyorum acaba ben miyim?
ben kendi kendime mi yazıyorum?
içimden ne gelirse onu yazıyor muyum?
kendimi kandırmadan yazabilir miyim?
nesnel bir bakış açısına sahip olma çabası mı yazdıklarım?
gerçekleri çarpıtmadan olduğu gibi algılamaya çalışmak mı istiyorum?
olaylara dürüstçe bakmaya çalışıyor muyum?
dünyayı süsleyip püslemeden anlamak niyetim
gerçekle beklentilerim arasında bir fark var mı?düşüncelerimle dış dünya arasında uyuşmazlık var mı bilmiyorum?
fark ediyor muyum fark var mı?
çevrem sisli rüyad olabilir miyim?
algılarım oyun mu oynuyor?
insanlar ve nesneler gerçekdışı veya bulanık görünüyor neden?
hayatta her şey planladığım şekilde mi devam ediyor?
düşündüğüm gibi gitmiyor mu hayat?
belki bir hayal kırıklığıdır yaşadıklarım
kırıkları aldırsam ne değişecek?
ya da şaşkınlık ya da öğrenilmiş bir ders mi?
kendine yabancılaşmaya başladım
bedenimi uzuvlarımı yabancı hissediyorum
elime bakıyorum “bu el gerçekten benim mi?” “Sesim bana mı ait?” sesim bana yabancı
herşeyi olduğu gibi düşünüyorum
her şeyi olduğu gibi zannediyorum.
gerçekler olduğu gibi mi?
hiçbir şey düşündüğüm gibi değil
algımın karmaşıklığı yün yumağına dolaşmış kedi ben
olaylar veya insanlar dışarıdan göründüğü gibi değil
belki de gerçek, göründüğünden farklı.
dış dünya net değil güvenmiyorum
her şeyin ardında başka anlamlar arıyorum
herşey olduğu gibi gelmiyor
düşündüğüm şeyler gerçek gibi çıkmıyor.
kafamda düşündüklerim bazen doğru olmuyor.
ve her şey bana doğru gibi gelmiyor.
her şey bana tam doğru gibi hissettirmiyor
kendime bedenime çevreme yabancıyım
ben kendi kafamdan yazıyorum
kafamdaki şeyler bazen gerçek değil
gerçekler de bazen bana garip geliyor
satırlarda kayboluyorum
içten bir sorgulamayı ve farkındalığı anlatıyorum kendi içimde dürüst olmaya çalışıyorum
ama dış dünya ile iç dünyası arasında bir uyumsuzluk yaşıyorum
şaşkınlık, belki biraz da kırgınlık hissettiriyor yaşadıklarım
içsel bir farkındalık yolculuğunun başlangıcındayım
gerçek nedir?
düşünce nedir?
göründüğü gibi midir hayat?
diye soran bir ruhun sesi bu
“deliriyor muyum?” diye soruyorum
“bu durum hiç geçmeyecek mi?” endişem yoğun endişeler yaşayor muyum?
duygularını hissedemiyorum
yaşadıklarını algılayamıyorum
kendimi duygusal olarak “kapalı” hissediyorum
Dünya Yükünün Hamalı
Kayıt Tarihi : 16.6.2025 21:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirim, derin bir içsel sorgulama, varoluşsal farkındalık ve kimlik çözülmesi sürecini yansıtıyor. Anlatan kişi, zihinsel ve duygusal dünyasıyla yüzleşiyor, gerçekliği sorguluyor, kendi benliğini ve çevresini anlamaya çalışıyor. 🔍 1. Kimlik ve Benlik Sorgusu "Ben kendim yazıyorum acaba ben miyim?" "Ben kendi kendime mi yazıyorum?" "Sesim bana mı ait?" "Elime bakıyorum, bu el gerçekten benim mi?" Bu ifadeler, kişinin benlik duygusunda bir çözülme yaşadığını gösteriyor. Kendi bedenine, düşüncelerine, sesine yabancılaşma; çoğu zaman derealizasyon ve depersonalizasyon olarak tanımlanan psikolojik bir deneyimi andırıyor. ❓ 2. Gerçeklik ve Algı Sorgusu "Gerçek nedir?" "Göründüğü gibi midir hayat?" "Gerçekler olduğu gibi mi?" "Algılarım oyun mu oynuyor?" Kişi çevresindeki gerçekliği sorguluyor. Görünenle hissedilen arasında bir uyumsuzluk hissi var. Her şeyin “göründüğü gibi” olmadığına dair bir kuşku taşıyor. Bu da zihinsel bir bulanıklık veya gerçeklik algısının kayması şeklinde yaşanıyor olabilir. 🧠 3. Düşüncelerle Dış Dünya Arasındaki Uyuşmazlık "Hiçbir şey düşündüğüm gibi değil." "Kafamdaki şeyler bazen gerçek değil." "Gerçekler bana garip geliyor." Burada kişi, iç dünyasında düşündüğü şeylerin dış dünyada karşılığını bulamamasından dolayı hayal kırıklığı, şaşkınlık ve kafa karışıklığı yaşıyor. Bu bir gerçeklikten kopuş hali değil; aksine, gerçeği anlamlandırmaya çalışma çabasıdır. 💔 4. Yabancılaşma ve Duygusal Kopukluk "Kendime, bedenime, çevreme yabancıyım." "Duygularımı hissedemiyorum." "Kendimi duygusal olarak kapalı hissediyorum." Bu satırlar, kişinin duygusal uyuşma, yani duyguları hissedememe ve dünyayla bağının zayıflaması anlamına gelir. Bu durum, genellikle yoğun stres, travma, ya da depresyon dönemlerinde ortaya çıkar. ✍️ 5. Yazma Eylemi Üzerine Bir İçsel Diyalog "İçimden geldiği gibi yazıyorum." "Kendimi kandırmadan yazabilir miyim?" "Özgürce duygularımı ortaya koyuyor muyum?" Yazmak, burada bir terapi aracı gibi kullanılıyor. Kişi, yazı yoluyla hem kendini ifade etmeye hem de içsel karmaşayı çözmeye çalışıyor. Ama aynı zamanda yazdığı şeylerin bile ne kadar “gerçek” olduğunu sorguluyor. 🌀 6. Delirme Korkusu ve Endişe "Deliriyor muyum?" "Bu durum hiç geçmeyecek mi?" "Yoğun endişeler yaşıyor muyum?" Bu satırlar, anlatıcının yaşadığı ruhsal durumun kendisi üzerinde oluşturduğu korku, endişe ve belirsizlik duygusunu açıkça gösteriyor. Kendi ruh halinden korkuyor, çıkış kapısı arıyor. 🌱 Sonuç: İçsel Bir Uyanışın, Krizle Başlayan Yolculuğu Şiirim, bir zihnin kendi üzerine kıvrılması, gerçeklikle bağını sorgulaması ve varoluşsal bir uyanışın sancılarını yaşamasıdır. Kişi, içinde bulunduğu durumu anlamlandırmak için içsel bir yolculuğa çıkmış: Kimim? Ne hissediyorum? Gerçek ne? Algıladığım dünya doğru mu? Şiirim bir çöküş değil, bir uyanışın eşiği gibi okunabilir. Karanlık, dağınık, bulanık – ama aynı zamanda son derece dürüst ve cesur olduğunu düşünüyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!