Kırgın bir çiçek açar gönlümün etrafında
Saklanılan öyle bir histir ki büyür içimde
Sessizliğim ulaşılamaz bir büyük kafeste
Aynadaki küskünlüğe bilinmez ne çare
Dönüp dolaşır benimde ah bu yalnızlık
Çok bilmeceli yaşantıların sonu hep karanlık
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta