Ben bir mektubum, kimden geldiği belirsiz
Ben bir şarkıyım, kimse duymuyor beni
Ben yaşlar gibi çağlar, akarım belli belirsiz
Beni duymaz, görmez insan, yaşatmaz beni
Öyle ki meçhule giden bu yolculuğum
Zamansız, gözlerden ırağım.
Bağırsam, çağırsam duymaz beni
Ben ömründe yok olmuş bir çocuğum
Ters dönmüş sokaklarda dümdüz yürüyorum
Ne belli yollarım, gittiğim yer ne de geldiğim
Ben bir çınarım cesedimi altına gömdüğün
Ben bir eserim gözyaşlarımla çizdiğin.
Ben ki gürültü fırtınasında sessiz bulutum
Ben güneşi açmayanlardan yana bulundum
Gece gündüz demeden yollara tutundum
Sonu olmayan şiirlerin kollarına tutundum
Mısralarda bir yol açtım gökyüzüne
Seni aradım olmadığın her gecede
Ben yok oldum sevgimle her hecede
Umut lambalarını kırdın bir hecede.
Ben sensiz, ben öksüz, ben çaresiz
Yuvarlanmışım ölümün merdivenlerinden
Sensiz döndüm yılların seferlerinden
Sensiz son bulacak bu ömür ne gelir elden?
Kayıt Tarihi : 16.3.2024 13:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!