Odandasın ama sanki oda sana ait değilmiş gibi.Ve sen odadaki her şeyle yabancı,odadaki her şey de sana yabancı.Oda ,ev, eşyalar üstüne üstüne gelir.Sana ait olduğunu sandığın bedenin, kalbin, ruhun hiçbirine hüküm geçiremiyorsun.Bir an önce odadan kaçıp bir yere sığınmak istersin.Kendini bir sokağa atarsın.Ama oda değil tüm kâinatın yabancısı olduğunu anlarsın...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta