Hiç açılmamış bir posta zarfının
İlk cümlesiydim
Okunmamış olmanın kırgınlığı değildi üstümdeki
Daha çok kederi son kelimenin
Noktasına tutunmuş tedirgin bir sözcük gibi
Her an düştü düşecek ilk küskünlüğün uçurumundan
Korkuyorum
Ya dönüş yolunu unutursam
Uğulduyor içimde bilmediğim bir evren
Bile isteye atılmış o adımdım halbuki ben
Gidiyorum
Nereye...
Bir dünyadır kalbim
sıkılmadan kendi yörüngesinde dönen
Zihnimde uzun gece yolculuklarının mola tedirginliği
Uyku kokusu var önümde ardımda
Bense
Bakıyorum yokluğun penceresinden
Alın yazımı dayıyorum geçtiğim şehirlere
Ne başımı kaldırdığım gökyüzü benim
Ne sokağın başındaki siyah beyaz kedi
Yaşım çoktan yolun yarısını geçti
Yürümek için hevesli
Koşmak için yorgunum
Eski bir kitapta kendimi aradım
Bulamadım
Öfkeliyim
Bilinmeyen bir kente gönderilmiş
İsimsiz bir mektubum artık
Yol iz bilmezim
Şehirsizim
Adres
veda sokak numara üç
daire hiç
Kayıt Tarihi : 16.12.2020 01:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!