Yabancı Şiiri - Sadık Yılmaz

Saçına vururken bahar meltemi
Yüzünde okunan bir buruk sancı
Ne kadar saklasa sinmiş matemi
Uzatsam tutmuyor, eller yabancı

Bakmıyor gözüme o kara gözün
Tenime değmiyor güzelim yüzün
Siyaha boyanmış artık gündüzün
Perdeler çekilmiş, tüller yabancı

Dalları kurumuş yoktur coşkusu
Dikeni pörsümüş ondan korkusu
Yaprağı sararmış yitmiş kokusu
Sana verdiğim o, güller yabancı

Söz namus şereftir sadık kalınsın
Nazım geçmez yâre ister alınsın
Dilerdim bir ömür Türküm çalınsın
Akordu bozulmuş, teller yabancı

Duygular körelmiş insanlık noksan
Gelenek görenek hep yerle yeksan
Anlamak imkânsız değişmiş lisan
Her gün konuşulan, diller yabancı

Hayata alışmak en büyük devrim
Kalbim katılaşmış geçirmiş evrim
Sigaram yandıkça düşüyor verim
Rüzgârda savrulan, küller yabancı

Azat et şu gönlüm var ise tapun
Sözüm sakınırım çok narin yapın
Hasbihal eylesem açılmaz kapın
Günlerce bekledim, ziller yabancı
________19.10.2019_________