Ey Gönüldaş!
Neresi buralar, nerede ahlâk?
Kimlere kalmıştır iller yabancı;
Uhûvvet bitti ki oluştu çatlak,
Yıkılmış gönüller eller yabancı..
AŞK'tır benim dinim, İslâm adında,
Yalancı dünyada Cennet tadında,
Harâb oldu yazık mazlûm yâdında,
İlâh bir, kitap bir diller yabancı..
Arap kültürünü Din'den saydılar,
Hakîkat yolundan böyle kaydılar,
Bin yıldan beridir yeter baydılar,
Gözlerden akan şu seller yabancı..
Vaziyet imâna somut emâre,
Nasılsak öyledir çünkü idâre,
Kardeşin düşüyor habire nâre,
Ülfet olmuş gibi sallar yabancı..
Adâlet, hak-hukuk hani? Efsâne..
Benlikler zirvede, nefis zamâne,
Din dediğin olmuş sanki anâne,
Kur'ân ahlâkına hâllar yabancı..
Mevlanâ, Yunus'la Ahmet Yesevi,
Hacı Bektaş Veli tümden Nebevi,
Bölmüşler Sünnî ve diye Alevi,
Aşktan yanan biziz küller yabancı..
Adem'i dinler de kınar bağnazlar,
Bedenin kulları, obur tıknazlar,
Mekke'ye seyâhet etti kurnazlar,
Mânâdan bihaber çöller yabancı...
Kayıt Tarihi : 22.12.2016 11:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!