Yabancı Şiiri - Huriye Erdugan

Ben bu yolların yabancısıyım...
İklim karışık,
alışık değil ruhum çığ düşmüş kalplere
Heveslenmedim ki hiç baktığım yüzlere,,
Hiç bir yüzde sen yoktun,
Hiç bir suretse seni andırmıyordu.

Biz Aynı şehrin,
Ayrı yerlerden gelen gurbetçileri gibiydik,
Ayrı yerden izliyorduk nefesinle şereflenen şehrimi,
Hem bukadar yakın,
Hepte bu kadar uzaktık seninle.

O yüzden yabancısıydım sana varamadıgım yolların,,,
Sana varmak diye birşey zaten hiç olmayacaktı,

Uzun bir yolculuğa çıkmıştım,
Aklım sendeydi, niyetim sendin,
Benimse bir adreste ikamet edemeyecek kadar yalnızdı düşlerim..

Yolculukluklarım hep sanaydı oysa
Bir sen vardın gönül heybemde,
Aşımda, suyumda,
Kuru ekmegime tuzum da sendin sadece.

Oysa şairler senden bahsetmeliydi,
Şarkılar seni çalmalıydı,
Ben her nakaratta seni bulmalıydım,,,

Ama yoktun işte,
Hiç bir şairin aklına düşmemiş ti senin güzel gözlerin,
Hiç bir şarkının nakaratında yoktu o güzelliğin,
Hiç bir film sahnesinde sana duydugum aşk anlatılmıyordu,
Biz mutsuz biten filimlerim bile kahramanı olamıyorduk,

Biz derken sen ve benden bahsediyorum,
Sen ve ben biz bile olamıcaktık hiç,
Ayrılık hikayemiz bile yoktu,
Bir vakti yadedecek bir anımız dahi olamamıştı.

Ben hep uzaktan sevmiştim çünkü seni,
Her gün yeniden doğarcasına,,
Nefesim kesilircesine,,,

Aşkmış, sevdaymış,
Bu işler gönül işiymiş,
Bunları ayırt edecek kadar bile hafızam yetmiyordu,

Dilime düşüremeyecek kadar edepliydi sana hislerim,
Bogazım düğümleniyordu,
Seni dilime düşürecekken,
Susuyordum,
Düşmeni istemiyordum
Dilimden ve gönlümden...