Yabancı Şiiri - Dinmez Er

Başı avuçlarının içinde yabancı
Yürek acısını gömmüş toprağa
Şimdi ayrılamıyor başından yabancı
Bir zamanlar gözlerinin içi gülerdi,
Unuttun öğrenmedin mi gülmeyi?
Taşlı tozlu yollarda düşe kalka,
Yürüyorsun, asfalt yol görmedin mi?
Sevdiğin yok mu, bir dal çiçek veresin,
Romantizmi düşman bellemişsin,
İzmlere takmışsın kafayı, neden yabancı?

Sonunda olacağı belliydi kendini,
Yalnızlığınla unuttun bir kenarda,
Gökyüzü gündüz başka gece bir başka,
Güzel, bir kerecik olsun başını kaldırıp,
Bakmıyorsun gökyüzüne dargın mısın?
Kolları iki yanında asma dalları gibi,
Sallanıyor kırgın mı, yorgun musun yabancı,?
Adın yabancı, sesin yabancı, kendine yabancı,
Bu bozuk düzen yürüyüşü nasıl son bulacak?

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2021. 11. 10 /