uzun nehirler boyunca dolanır. suskusu bıçak sırtında sustalı. anısı en olmadık rüyaların perçemi, burcu gök yüzüne asılı. sevdası olmasa da insanın bir burç bu kadar harap olur mu? Tanrım ne bilir insan, insanın kurdu olduğunu. ... Asılsa ipin ucundaki ejder. boynunda yaftası yalnızlığın. insan insana ne çok yabancı? Tanrım, suskusu ağzında sustalı, şair, yağmanın masum çocuğu. çöl bir bedeviyi büyütür, şehirse yalnızlığı. eksik say görselliğini dünyanın. dünya, karanlık şah yapıt. uzun ve yorucu ağıtlar ülkesi. çalgısı nabzında şairin, nağmesi kulağa yabancı. yücelik Tanrı’ya çeker, kötülükse kullara…
Tarık ÖzcanKayıt Tarihi : 2.12.2011 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!