Yabancı her şey bana
Evim bile yabancı...
Şu masa, şu dolap, şu halı.
Komidinin yeri değişmiş.
Kaselerse sıra sıra dizilmiş.
Dostlar, o canın cananı dostlar!
Anlayyın be halimi!
Yabancıyım ben bana.
Seller akar gözümden.
Kim anlar ki halimden.
Doldukça doldu beden.
Kan aktıkça içime...
Anam bile el olmuş.
Sen olmayan bu yerde,
Herkes bana yabancı.
Ben kendime yabancı.
Kayıt Tarihi : 6.7.2008 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
anlarımzda bazen yaparız.Ama, o bazenler zamanla bitmeli ve bir daha hiç olmamalı. Biz buna 'erişkinlik, kemale ermek' deriz. Her şair
öncelikle şiirini kendi ruhnu dinlendirmek, rahatlamak ve boşalmak için yazar. Yazdıktan sonra, bu sonaca ulaşmışsak, okuyanlarda şiirimizde zevk ve tat alır.
İnsan harikulade bir varlıktır. Öncelikle kendisi
ile barışık olmalıdır. Kendini, bedenini, organlarını,
bilincini sevmeli ve onlarla barışık olmalıdır, onları
değerli bulmalıdır. Bu takdirde varlığımıza başkalarıda değer verir.
İnsan kanatkar olmalı, azla da yetinmesini
bilmelidir. İnsan sahip olduklarını, herşeyden önce
iyi değerlendirmelidir. İnsan kendine güvenmelidir,
başkalarının vereceği güven ve yardımı bekler durumda olmamalıdır.
Sakın Yanlış anlamayınız... Bunlar sizde yoktur demek istemiyorum. Hiç şüphesiz vardır.
Daha da çoğaltmalısınız.
Duygularınız, yakalayış ve kavrayışlarınız
elbette coşkuludur.
Başarı ve tebrik dileklerimle, saygılar
Kemal Polat
TÜM YORUMLAR (1)