Yaban Sevda Şiiri - Ahmet Çiçek 2

Gökyüzünde yıldızlarla dans ederken sen

Uykumu çalardın gözlerimden

Hayalini sığdıramazdım gecelerime

Usulca kondururken ellerini ellerime

Bir sarhoşun hıçkırığı kıvamında

Ansızın bir ah düştü, gönlümün ırmağına

Rasgele gülüşün yeter, düşmek için peşine

Gerçi hiç bakamadım, gözlerinin içine

Dardayım gülüm, öyle muhtacım ki sevgine

Yandım ama rızamla girdim cehennemine

Belki kanayan yaramı sararsın diye

Bir yabani av düştü, yarı yırtık ağına

Aklım sende, kalbim sende, ömrüm sendeyken

Farkında bile değilsin delirdiğimden

Benim ellerim yara, senin ellerin diken

Dokunamam sana, ah çekerim derinden

Boş sevdadır deyip tam dönecekken, yeniden

Bir parçacık ak düştü, gölgelerin dağına

Yalnızlığımı paylaştığım dolu-boş odamla

Gam demleyip içerken damla damla

Karar verdim, zorbela yaklaştım yamacına

İşte o an, doğrulup bakmamla gözlerine

Günlerdir ezberlediğim birkaç kelam yerine

Dilimden kan düştü, yanı kırık bardağına

O son akşam, kimseler yoktu sokaklarda

Henüz lambalar da yanmamıştı odalarda

Sessiz kıyametin koptuğu bir dünyada

Sırf senin hatırına sakladığım son nefesimle

Seni seviyorum diye haykırdım, haykırdım da

Zaten heder olan bir can düştü sevdiğim kucağına