Yalan değil,yaban gülümdün benim,
Yanıp,tutuşmak istiyordu tenim...
Yoksa aşkım,sen koy içime benim,
Yandıkça yansın,tütsün bedenim...
Yıllardır aşkta,hep ben kaybedenim,
Yansın,ne ruhum kalsın,ne bedenim...
Aşkını,aşkıma,aşık edenim,
Yansın,aşkla,aşkımı yak dedenim!
Olmuştun sen,aşık gülüm benim,
Sen goncaydın,açılan gülüm benim...
Sen açılan gülsen,dikenin benim,
Ben dikmiştim gülü,dikenin benim...
Gülümsün benim,yaban gülüm benim,
Bülbülümsün,sümbülümsün sen benim...
Aşılanınca,aşı gülüm benim...
Sen de bu aşkı,taşı gülüm benim...
ŞAİRcik, Ahmet Necat UCUR
30 aralık 2017 c.tesi İzmir
Ahmetnecat Ucur
Kayıt Tarihi : 30.12.2017 02:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
okumalarına mı yanayım
neye yanayım
inanınki şaştım
gel şair ben de seni aşılayım bir nesrinde senden çıksın
ya da sümbül pek bi kararsız kalmışın
şiir benim türüm değil olsa
yanına inanki bir *menekşe koymayan ne olsun
şair lafımla da tabiiki hiç samimi değilim
bunu itiraf ediyorum
buna şiir diyemiyeceğim gibi size de
şair demem mümkün değil
şiir böyle mi olmalı
bla bla bla boş lakırtı
ne anladık yaban gülden başka
bir de şümbül verebilmişsiin ancak yanında
tevbe tevbe insanı ancak günaha sokarsınız
pazarcı bağırmasına benziyor aynı
hıyara gel hıyara
hem sütlü hem çıtır
kutluyorum!!
TÜM YORUMLAR (2)