Yaban Gülüm. Şiiri - Ziya Gökmenoğlu

Gene yüzün solmuş üzgün gibisin
Naz yapma demeye, varmıyor dilim,
Biraz önce gülen, sen o değilsin,
Neyin varsa anlat, gel yaban gülüm.

Sen, bahar rüzgarım yeşeren dalım,
Yüreğimde cemrem petekte balım,
Kör taşı değil bu attığın çalım,
Nedir anlat bana, gel yaban gülüm.

Koklamaya kalksam dikenin batar,
Bir tavrın bire-on isyanlar katar,
Haklıysan tezinde, aklıma yatar,
Hadi açıl bana, gel yaban gülüm.

Dök içini elbet, hakkındır ama
Kaş-göz etme çıkıpta cama,
Sevgin bu mu diye, beni kınama,
Derdin neyse anlat, gel yaban gülüm.

Geçilmez güzeldin sende bir zaman,
İçimde kilittin gönlümde duman,
Ne aldatan oldun, nede aldanan,
Sen üzme canını, gel yaban gülüm,
Sen benim dünyamsın, gül yaban gülüm...

(İst. 28 / Nisan / 2009)