Yaban Gülüm Şiiri - Tarık Çıtak

Rüzgar sessiz,gecem sensiz
Şu vakitler bana zulüm
Yokluğunda ben murada
Eremedim yaban gülüm...

Ne yazar ki gün doğunca
Ben kokunu duymayınca
Yüreğimde gün boyunca
Açamadın yaban gülüm...

Ağladıkça gökte bulut
Telde gam var,dilde sükut
Gözlerime Onu unut
Diyemedim yaban gülüm...

Ne şarkının tadı kaldı
Ne sevdanın adı kaldı
Hasret batan bir sandaldı
Kaçamadım yaban gülüm...

Aklıma hep aşk gelince
Yüreğim dar,fikrim ince
Bülbül sensiz çileyince
Gülemedim yaban gülüm...

Emriyse bu yüce Rabbın
Kârı mı var,sanki sabrın
Neredesin,nerde kaldın
Soramadım yaban gülüm...

Şahidimdir zor saatler
Hüzün camda nöbet bekler
Kimselere boş vaatler
Veremedim yaban gülüm...

Ayrılıkla bitti masal
Mecnun oldu bana misal
Ümidime son bir mecal
Bulamadım yaban gülüm...