Tomurcuk bir yaban gülüydün
Henüz açmamış masum
Keder nedir bilmezdin
Neşeden ise bir haber
Kayalıklarda toprağına tutunmuş
Dallarında dikene karşı sevgin
Yumak yumak olmuş hayatla barışık
Açma yaban gülüm sen
Bir bilsen hayat ne acımasız
Dikenler saplanır yüreğine
Yine de acı duymazsın her dem
Aşk, sevgi var ama yaşamda
Kanatır yüreğini solarsın
Bülbül bile aşkından öterken
Sen bir damla göz yaşınla
Bir başına boynun bükük
Yüce dağ başında kalır
Sevdalara ağıt yakar
Gönül penceren bülbülde
Öylece ardından baka kalırsın
Sen ki yaban gülüsün...
İlhan Koruyucu
Kayıt Tarihi : 17.3.2010 23:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Koruyucu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/17/yaban-gulu-40.jpg)
HASAN KARABAY
Emeğe değer güzellikte bir çalışma olmuş.
Yürekten tebrikler.
TÜM YORUMLAR (9)