Üzülmene gönlüm hiç razı olmaz,
Her zaman neşeyle gül yaban gülü.
Pireye kızıpta,yorgan yakılmaz,
Sevenin öyle çok,bil yaban gülü.
Seven insan seni sırtında taşır,
Ellere vermemek için yarışır,
Güzel gözlerine gülmek yakışır,
Gözyaşını hemen sil yaban gülü.
Aşkın deryasına dalmalısın sen,
Huzuru,rahatı bulmalısın sen,
Seven gönüllere dolmalısın sen,
Bir selam gönderdim al yaban gülü.
Boşver demelisin hayata bazen,
Unut olanları ol bir semazen,
Adına çok kimse şiir yazarken,
Gitmek olmaz burda kal yaban gülü.
Üzülme sen üzülürüm yerine,
Hastayım ben senin o gözlerine,
Bir düşünce bende, daldım derine,
Derdime bir çare bul yaban gülü,
Uzaktan uzağa sevdim ben seni,
Koşarak giderdim bilsem yerini,
Başka yerde heder etme kendini,
Açtım kollarımı gel yaban gülü.
Sen olmadın hiçbir zaman sıradan,
Bir asalet görüyorum uzaktan,
Ne muradın varsa versin Yaradan,
Allah'a emanet ol yaban gülü.
28.05.2010
MEHMET HANİFİ KESKİN arkadaşıma saygılarımla
Kayıt Tarihi : 28.5.2010 19:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dün şiir yazmaya son verdiğimi bildirmiştim bunun üzerine arkadaşım çok üzülmüş ve bu şiiri yazmış burdan kendisine çok tşk ederim beni böylesine onurlandırdığı için saygılarımla.........
sanki içimi okur gibi bu şiir
çok güzel teşekkürler
Bir asalet görüyorum uzaktan,
Ne muradın varsa versin Yaradan,
Allah'a emanet ol yaban gülü.
her şey gönlünüze göre olsun muhabbetlerimle kaleminiz daim olsun
TÜM YORUMLAR (69)